Tuxedo Swamp Blues Band (B) Blues Café Crossroad Olen (24-01-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: Café Crossroad Olen info band: Tuxedo Swamp Blues Band © Rootsville 2019

Twee jaar na mekaar was deze "Tuxedo Swamp Blues Band" een geducht tegenstander op de "Belgian Blues Challenge". Deze 5-koppige band bestaat uit Ron Duxon (zang en gitaar), David Neath (Gitaar), Jaak Billet (Bas), Hans Wouters (Drums) en Swa "Fifteen Fingers" Parie (keyboards). OP donderdag 24 januari staan deze in Her'ntals gestationeerde blues mannen op het podium van het "Café Crossroad" aan het station te Olen waar den "Chiet" al eventjes terug zijn nichtje een handje toesteekt met de concertagenda.

Het was een gemis toen "de" Crossroad stopte met zijn soms wel legendarische concertavonden. Het gemis van de warme gezelligheid en de soms rondvliegende lusters waren ontegensprekelijk een vaste waarde in het café. Een smile kwam op ons gezicht te voorschijn toen op 1 november van vorig jaar bekend werd dat het terug volle bak zou worden. Met de Britse formatie "Norman Beaker Band" werd er zo terug aangeknoopt met het verleden en dat deed deugd, en niet in het minst bij den Chiet. De microbe was terug maar helaas moesten we op 20 december 2018 met de rockband "70's Tush" de terugkeer naar Woodstock missen maar met deze "Tuxedo Swamp Blues Band" tekenen we terug present. Het ontstaan van deze band is het gevolg van een Delrium aan Duvel en Westmalle en vanavond nemen ze ons mee op een rollercoaster doorheen "bluesland", Een mix van covers en eigen originals. Fotografisch zal het als vanouds hier een moeilijke klus worden of we moeten beroep doen op onze flashin' babe.

Hun opener voor vanavond is "Bad Things" maar eerlijk gezegd zijn ze er niet zo bad uit. Zelfs uit "Steamy Windows" van TJW wordt het stomende gehaald maar gebied ons toch te zeggen dat blues hierop de bovenhand haalt. Tijd dan voor Ron om zijn aller nieuwste aanwinst te tonen en zo komen we bij een handcrafted guitarbox. Slide en "Lil' Red Rooster" van Howlin"' Wolf ,dat in 1961 werd geschreven door Willie Dixon, gaan goed samen. Na "The Doors" en "The Stones" nu dus ook de setlist van deze "Tuxedo Swamp Blues Band". Ook een meer dan bevredigende "Polk Salad Annie" kregen we voor de kiezen al miste ik toch wel TJW's hunk hunk...

Originals als "Strong Arm Of The Law" en "Stealing From Dan" stonden mooi op het lijstje tussen al die sterke covers en van enige "Law" was er uiteraard geen sprake of bedoelen ze hier de aanwezige stationschef. Met Sonny Landreth's "Congo Square" nemen ze met het nodige funk gevoel afscheid van het eerste deel hier in de Crossroad en was iedereen hier best tevreden met het geleverde resultaat. A little social talk now...

Meer dan tevreden over deel "1" deed de verwachtingen hoog gespannen staan voor deel "2" welk werd aangevat met "Sweet Home Chicago". Helaas verdween de blues en maakte die plaats voor een stevige dosis rock 'n roll met "Kansas City" op een rifje van Chuck Berry en daar konden die "Four Wives" nu eens niets aan veranderen. Wij hadden al genoeg met eentje ;-). Voor de sfeer waren de daarop volgende nummers best wel leuk, voor de blues liefhebbers een ietsje minder en toch kregen we terug hoop met eentje waarin heel wat "Doors DNA" was terug te vinden. Ook Ray Charles deed zijn intrede hier in Olen maar we moeten helaas melden dat de danspasjes op "What'd I Say" van Ron Duxon nog niet in de buurt kwamen van die van Marchie Hendricks en haar "Raelettes" destijds. Keyslinger Swa en string bender David maakten dan weer veel goed :-) Onze Hendrickx bestelde dan maar gelijk twee bondjes. Het vat moet ook blijven lopen hé!

Hun versie van het folk nummer "Mama Don't Allow" kreeg niet hetzelfde effect als dat bij een Doc Watson of een Hank Thompson maar we hebben hier natuurlijk te maken met een blues band en geen skiffle groep. Volgde nog "Riding With The King" en een sputterende "Mary Had a Little Lamb" van SRV en met een jam versie op "Mojo Working" swingde de menigte richting einde van het optreden. Gedaan?, daar heeft den Chiet met al zijn ervaring al lang iets op gevonden en het daverend applaus bleef maar uit de boxen komen en na enkele telefoontjes voor een half dagje verlof ging het feestje hier verder met enkele bissers. Laatse orgelpunt werd "Caldonia" het Jump bluesje van Louis Jordan uit 1945. Rest er nog de vraag , Theo wat nu met de affiche van dat pensioen feestje? Volgende "Crossroad" op donderdag 21 februari met Greenwood en hun Peter Green tribute. Be There!!!

as seen @ Café Crossroad
(past and future present)